Geçen hafta sonu Fener bahçe de idik. Benim fıstıklara bir bakarsanız benim işimin zor olduğunu görürsünüz. Çocuklar yeni doğmuş. Optimum da dolaşıyoruz. Karşıdan 2 tane uzun boylu, renkli gözlü, siyah saçlı düzgün fizikli 20 li yaşlarda iki kız geliyor. Baktım Esara yı almış bir gülme. Ne oldu dedim. Meğerse ben gayri ihtiyari ooof of benim kızlarda bunlara benzeyecek demişim. Esra gülerken bir yandan da önceden olsa ne güzel kızlar derdin şimdi ooof of çekiyorsun )))))))

Ve ben resimdeki fıstıkları (dememe bakmayın ikisinin çişi gelmiş üç çocuğu) Esra ya bırakıp ameliyata gitmek zorunda kaldım. Cerrah karısı olmak böyle bir şey işte(((((( Geçen hafta boyunca komplike olan bir hasta ile uğraştım. Anastomoz kaçağı, yoğun bakım, açık batın, STAR.... Allah'a şükür toparladı. Eee cerrahinin sonuçları bu işte. Yapacak bir şey yok. Komplikasyon istemiyorsan cerrahi yapmayacaksın. Bu arada her gün en az 2 kanser ameliyatı yapmaya başladık. Referans merkez haline dönüştük.