Size inanılmaz bir önerim var. Yetkiyi devredeceğiniz zamanı söyleyin ve etrafınıza bakın. Çevrenizdeki insanlar neler yapıyorlar ))))))) Dostunuz kim, arkadaşınız kim, Sana sen olduğun için saygı gösterenler kimler. Dün yazdığım gibi şükürler olsun ki bunları bana gösteriyor. Ben çok şanslı bir adamım aslında. İstediğim hayatıyaşıyorum. Bazıları bana Polyanna cılık oynama diyor ama olsun. Bunlar normal. Kötü kimdir ? Kötü ona hiç dokunmadığı halde, sokaktan geçen adamı çağırıp ona kötülük yapan adamdır.  Çevremizde böyleleri var mı? Çok nadir. Diğerleri kendilerine alan açmaya çalışıyorlar. O sırada çevredekilere zarar verip vermediklerine ya da kuralları bozup bozmadıklarına önem vermeyenler kötü müdür? Zannetmiyorum. Dün akşam bir abimle, hocamla yemek yedim. İlginç bir şey söyledi Benimkilerden birisi telefon açıp artık neden ona hasta göndermediğini,emirelerini beklediğini söylemiş. İşin ilginç tarafı o hasta grubunu o karşılamıyor. Ancak bu zaten ilk duyduğum icraatı değil. Aynı şeyleri farklı alanlarla ilgili olarak bir kaç kişiye daha söylemiş." Boşluk daima doldurulur değil mi? "

Evet, yine salmışım. Aslında her aklıma geldiğinde buraya yazmalıyım diyorum düzenli olarak ama olmuyor bir şekilde. En son yazalı neredeyse 10 ay geçmiş. Ne oldu bu sürede. Bu ayın başında istifamı verdim yöneticilikten. Neden mi? Hayata bakışlarımızın farklı olmasından. Ben emanetin birisine verildiği andan itibaren artık tamamıyla tüm sorumluluğun onda olması gerektiğine inananlardanım. Çok uzatmadan yönetim anlayışlarımız farklıydı diyerek geçelim. Peki ne oluyor bu aralar derseniz. Ben Aralık başında serbest kalacağım günlerin hayalini kuruyorum. Yoruldum. Gerçekten yoruldum. Hem klinik, hem hastane gerçekten yoruldum. Şimdiyse ortalık toz duman iki yıl dolduğu için genel sekreter , yönetici atamaları yapılacak. Herkes yerini koruma derdinde. Kulis, kulis... Aklıma yıllar öncesinden arkadaşlarla konuşmamız geldi. Bir yere yönetici arıyorlardı. (Şu andaki hastane yöneticisi değil) Ben de aralarındakilere bakıp şu layık gibi görünüyor dedim. Hayatımın derslerinden biri geldi bu cümle sonunda. "Bir yöneticiden % kaç performans beklersiniz ortalamada." En az % 70. "Peki şuradan bu pozisyona aday olan 100 kişi alsak, ortalama kaç kişi bu performansı gösterir sence" Bu çan eğrisi sanırım )))) %85 " Doğru cevap. Kalan %7 si çok iyi %7 si çok kötü olur. Peki son soru Bu 100 kişiden herhangi birini atarsak doğru insanı bulma şansımız kaçtır. %92 değil mi? " evet kesinlikle haklısın. " Kötü %7 ye denk gelirsek onu değiştiririz olur biter. O zaman başka kriterler lazım bize değil mi yönetici seçerken ))))))" Evet güzel bir dersti benim için. Öğrenmenin yaşı yoktur demişler. Arkadaş grubum beni zorla yönetici yaparken sanırım bu mantıkla hareket etmişlerdi. Bende sanırım o %70 performansı gösterdim. Benim için çok öğretici 2 yıldı her anlamda. Alınganlık yapıyor ya da kendimi çok önemli görüyor olabilirim ama, sanırım 400 kişiye protokol dersi verilmesine bile neden oldum. Bana nasıl davranacağımın öğretilmesi için. Ancak sıkıntı şurda idi ki, o ders verildiğinde ben zaten istifa etmiştim. Diğer insanların da sözleşme dönemi 2014 sonunda bitiyordu. Yani benim içinse çok geç, gelecek olanlar içinse çok erkendi. Olsun yine de fazla bilgi göz çıkartmaz. Bu arada protokol dersinde verilenlerin bir kısmı devlet protokol genelgesi ile çelişiyordu ama olsun.Mesela bize bizden makam olarak üstte olan herkese makam koltuğunu bırakmayı önerdiler. Ancak dersi veren arkadaş bir başkasının makam koltuğunun o makama ait olduğunu ve oraya sadece kişinin dışında oturabileceklerin listesini bilmiyordu, ama olsun dersimiz aldık ya )))) Aman. Ne varsa çocuklarımda var. Bu yıl ilkokula başladılar.Ve o hep yapmam dediğim şeyleri yapmaya başladık. Akşam ödev. Hani hem bir araba yükü para verip, sonra da öğretmenin 8 saatte öğretemediğini, bizden (velilerden) akşam evde öğretmemizi bekledikleri sistem var ya ona işte. Akla uydurdum tabii ki. Çocuklarımla vakit geçirip onların gelişmesine katkıda bulunuyorum. Yalan biliyorum. Ama ne yapalım akla uydurmak zorundayım. Ha bu arada eski sayın bakanın sözünü dinlemedim. Çocuklarımı özel okula verdim. ("Doktorlar da çocuklarını özel okula vermesinler"RA) Bu aralar çok protest oldum biliyorum. Ve mesleğim. Bariatrik cerrahi sanırım en fazla yapanlardan biri benim bu yıl. GIS kanserleri ve bariatri dışında artık vaka yapmamaya karar verdim. Ve bunu uyguluyorum. Şöyle geri dönüp bakıyorum. Allah' a bin şükürler olsun. İstediğim hayatı yaşıyorum, çok sevdiğim bir eşim, çocuklarım, mesleğim...Yaşadığım hayat belli. Rızkında, mevkinin de O'ndan geldiğini biliyorum. Tekrar bin şükürler olsun.