Bir önceki kayıtta salınca gidiyor demişim, evet kesinlikle öyle oluyormuş. Bugün neredeyim. Bakırköy'e geri döndüm. "Yuva" diye yazdım sonra sildim. "Ocak" diye düşündüm, O da değil. Benim gördüğüm ve bildiğimi sandığım hastane bu değildi. Hastanede kendimi huzurlu hissettiğim alanlar-kişiler var. Arada kaçıp yanlarına gidiyorum. Arada ne yaptık. Dönüşümün sebebi "vefa". Aslında yönetici olarak dönmek istemedim. Genel cerrahi uzmanı olarak dönmek istiyordum. Neyse Şişli "Hamidiye"Etfal Hastanesinde çok güzel 13 ay geçirdim. 114 yıllık bir hastane. Çapa dan sonra bir devlet hastanesinin de kurum kültürüne sahip olabileceğini gösteren büyük örnek. Bana çok şey kattı. Orada sizin bir kuruma birşeyler katabileceğinizi gördüm. Ancak bunların kurum kültüründe sadece bir nokta olduğunu ancak işleyişe müdahale edebildiğinizi gördüm. Bu işleyiş değişikliklerinin kültüre yansımasının çok uzayabileceğini anladım. Zekayı, oyunun nasıl kuarulacağını ve oynanacağını görüp, santrancın nasıl muhteşem bir oyun olduğunun bir kez daha hakkını verdim. Ancak bu 13 ayın ardından planladığımız ve yaptığımız şeyler, yavaş yavaş hayata geçiyor. İşleyişte değiştirmeye çalıştıklarımızın değiştiğini (e-order ve buna bağlı satın alma süreçleri), ameliyathane, kemoterapi, Kardiyoloji, KVC...... Neyse burada ne oldu. Hastaneyi 16 Mart 2014 te sayın Başbakan ın katılımı ile açtık. Aslında sürecin yetişme şansı yoktu. Ancak hastanedeki çalışanların hastaneyi ne kadar sahiplendiğini, ne kadar özveri ile çalıştığını bu olayda gördüm. 5 günde koca hastaneyi açılışa hazır hale getirdiler. Hepsine tek tek teşekkür etmem gerekli. Emeklerine, yüreklerine sağlık. Arada beni çok üzen bir iş kazası oldu. Bir arkadaşımız üstelik makula dejenerasyonu olan, gözünden yaralandı. Acil ameliyata alındı ve herhangi bir görme kaybı olmadan bu iş sonlandı. Neyse şimdi hedef ameliyathaneyi açmak.e-order a geçmek.